Sabahattin Ali’nin oldukça sevilen, baskı rekorları kıran, Türk Edebiyatı’nın en önemli eserlerinden biri Kürk Mantolu Madonna…
Defalarca okuduğum bu kitabın tiyatro sahnesinde yer aldığını öğrenince heyecanlanmamak elde değildi. Başrollerini Tuba Ünsal, Alper Saldıran ve Sercan Badur gibi isimlerin paylaştığı etkileyici sanatçı kadrosuyla göz dolduran oyun kelimenin tam anlamıyla büyüleyiciydi.
Bir iş yerinde Almanca metinlerin tercümesini yapan Raif efendinin hayatının sonlarına doğru tanıştığı birine gizemli defterini vermesi ile başlayan macera, defterdeki anıların seslendirme ve eş zamanlı performansıyla ilerliyor. Sahnenin oyunda böylesine verimli böylesine ihtişamlı biçimde kullanılabileceğine gerçekten inanamazdım. Sahnede oyuncuları izlerken sanki olayların tam ortasında kalan bir karakter gibi adeta an be an kitabı yaşadık desek abartmış olmayız. Ekip bu oyunu üç sezondur sahnelediği için bu kadar profesyonel olmaları da oyunu apayrı bir noktaya taşımış. Oyuncular karakterleri yaşatmıyor tam anlamıyla karaktere bürünüyor, o oluyordu. Özellikle bahsetmeden geçemeyeceğim ki oldukça uzun süren bir oyun uzun bir metin barındıran sahnelerde oyuncuların hem tükenmeyen enerjisine hem de hatasız oynamalarına hayran kaldım.
Müzikleriyle, kitaptan esinlenip kitaptan kopuk bir biçimde uyarlamayıp doğrudan kitap cümlelerini aslına uygun ve Sabahattin Ali’nin hatırasına sonsuz bir saygıyla kullanması da dikkatimden kaçmadı. Normalde kitap bazlı filmler ve tiyatrolar kitabın asıl ruhundan yarattığı histen mahrum eserler haline gelse de bu kez ilk defa bir tiyatronun kitap kadar güzel olduğunu gördüm diyebilirim.
Bu sezon son sezonu sahnelenen oyunu sahneden kalkmadan izlemenizi şiddetle öneriyorum. Şiir gibi bir akşam geçirmek için daha güzel bir fırsat olamaz…
