– “Bazen yol seni yürür

bitmiyorsa, varmıyorsa

ölümdür “

– “Kadını hep saçından vururlar

en çıplak yanından

Saç hatırlar bir vakit

içine gömülmüş elleri yüzleri

Saç anımsatır şimdi kendinden vazgeçenleri”

– “ Fotoğrafı çekilmeyen anlarda kalır mısın? “

– “Bakıyor çekip çıkaracak denli içimdeki

o en saklı o en çıplak cümleyi

Korkacak bir şey mi kaldı zaten”

– “Yollar insaflı

sadece gitme halinde kaldıkça

Varmıyorum ben de, bir yere ulaşsam da”

– “Sadece birkaç adım ötede durana sarılmak

sussun diye

Çünkü ancak susunca konuşacak”

– “Her şeyin bir adabı vardı ne de olsa

kahrolmanın bile”

– “Oysa bahaneler için hep mesafe lazım”

– “İstanbul’un nemli yazı gibiydi

Yıkandığında tenindeki hangi damla su,

hangisi ter bilinmez ya,

öyle karışmaktı birbirine tel tel

ve kimse çözülmek istemezdi doğrusu”

– “İçim geçmiş uyumuşum

yıllar sonraki bir ihtimale

uyandım ağacın altındaki rüyamdan

Böyle tamamız böyle zamanında, demek için

Her kimsen sana “

Karin Karakaşlı – Her Kimsen Sana (Şiir, Aras Yayıncılık, 2012)