Siyah bir mandalla tutturuyorlar ismini
Kanlı bir tele
Hangi daldan düştün böyle ah güvercin
Kanadın kırık
Hangi namlunun ucunda baruttun
Tüylerin yanık
Bak biz bu kadar yürek
Bu kadar akıl diş ve bilek
Bıçak sırtı haykırıyoruz dillerimiz paramparça
Ve kan doldu ağzımıza
Yutkunamıyoruz duyuyor musun güvercin?
Ve işte senin
Bir hikayen vardı
Düştü toprağa
Almadı toprak
Yükseldi arşa kadar toprak
Koptu tufanlar
Kopsun!
Yoksa boğulacağız bu ıssızlıkta
Ah güvercin sen de görüyorsun
Bu çağ bizi yalnız bırakacak
Ansızın ölümlerle sokak ortasında
Kanlı Güvercin
