Meydanlar çekiç sesleriyle dolu, meydanlar kan gölü
Ara sokakları bağlamış insan selleri birbirine
Bir zeytin ağacı gibi dal dal
Bak biz bunca insan
Bir çığlık atmışız
İstanbul'u ikiye bölmüş...
Anadolu’da buhranlı zamanlar: uzun süren savaşlardan çıkılmış, yeni gencecik bir devlet ayakları üzerinde doğrulmaya çalışıyor. Üstelik yeni bir dünya savaşı kapıda… Halk yorgun, fakir;...
Çamura ve kana batmış
Yirmi birinci yüzyılın siyah pardösüsü
Dikenli tellerin henüz boğmadığı
Bir avuç insan kalmışız
-İnsan kalmışız-
Mayınlar arasında yürüyoruz yüreğimiz saatli bomba
Kaçma arkanı...
Tozlu ellerimle çeviriyorum sayfalarını gecenin
Yüreğim hiç olmadığı kadar somut şimdi
Bir ateşin başına toplanmış
Elleri üşüyen çocuklar
Anlamaz beni, anlamaz insanlar
Bu içimdeki yangın değil
Soğuk kış gecelerinde...
Siyah bir mandalla tutturuyorlar ismini
Kanlı bir tele
Hangi daldan düştün böyle ah güvercin
Kanadın kırık
Hangi namlunun ucunda baruttun
Tüylerin yanık
Bak biz bu kadar yürek
Bu kadar akıl diş...
