– “Bazen yol seni yürür
bitmiyorsa, varmıyorsa
ölümdür “
– “Kadını hep saçından vururlar
en çıplak yanından
Saç hatırlar bir vakit
içine gömülmüş elleri yüzleri
Saç anımsatır şimdi kendinden vazgeçenleri”
– “ Fotoğrafı çekilmeyen anlarda kalır mısın? “
– “Bakıyor çekip çıkaracak denli içimdeki
o en saklı o en çıplak cümleyi
Korkacak bir şey mi kaldı zaten”
– “Yollar insaflı
sadece gitme halinde kaldıkça
Varmıyorum ben de, bir yere ulaşsam da”
– “Sadece birkaç adım ötede durana sarılmak
sussun diye
Çünkü ancak susunca konuşacak”
– “Her şeyin bir adabı vardı ne de olsa
kahrolmanın bile”
– “Oysa bahaneler için hep mesafe lazım”
– “İstanbul’un nemli yazı gibiydi
Yıkandığında tenindeki hangi damla su,
hangisi ter bilinmez ya,
öyle karışmaktı birbirine tel tel
ve kimse çözülmek istemezdi doğrusu”
– “İçim geçmiş uyumuşum
yıllar sonraki bir ihtimale
uyandım ağacın altındaki rüyamdan
Böyle tamamız böyle zamanında, demek için
Her kimsen sana “
Karin Karakaşlı – Her Kimsen Sana (Şiir, Aras Yayıncılık, 2012)
