Gel
Gel, bak
Birlikte bakalım
Bir yaz gelmiş geçmiş parmaklarımızın arasından
Uzaklığımızı dillendirmeye elimiz varmamış
Dönmüş güneş yüzünü bizden öteye
Akşamlardan kalma bir akşam olmuş
Zaman durmuş diyemem zaman durmaz
Böyle anlarda
Üşümüş de kollarını sarmış etrafına sanki
Biz şehirlerden geçip yan yana kalmışız
-Zaman genişlemesi derler ya kimse bilmez
Zaman büzüşünce böyle olur-
İki farklı ucundan tutmuşuz Samanyolu’nu Plüton senin
Ve işte bak ben böyle lâl
Ben âmâ ben kimsesiz
Kalakalmışım karşında, şehirlerce karşında
Şimdi güneşi döndüremem
Sonsuzluk vadedemem sana
Ben bir berduşuyum bu yeryüzünün
Surlarda uyuyalım bizim olsun yıldızlar
Diyemem
Kalemim yeterse suya yazarım adını
Sonra gözlerin
Gözlerini unutmaz balıklar
Ama bundan gayrı yalnızsın
Göğün kuru bir kendi başınalığı var
Asiliği var bir dik duruşu
Çekme çıplak ciğerlerine
Yanarsın