1.”İnsanlara bir şey anlatmaya çalışmak buharlı bir cama yazı yazmaya benziyor. Özenle yazıyorsun, apaçık belli oluyor anlattıkların. Sonra silinip gidiyor.” (s.13)
2.”Nerde yanlış yaptım? Birçokları bunu hiç düşünmediğimi sanıyor. Yanılıyorlar oysa. Sırf bu soru yüzünden, gözlerimi hiç kapamadan, günleri birbirine bağladığımı bilirim.” (s.13)
3.”Hevesleri, beklentileri, erteledikleri, kursağında kalmış kelimeleri, kaçırılmış bakışları, gizledikleri, bitirilmemiş mektupları, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir insan.” (s.15)
4.”Arayışlar insanı yorar. Hele aralıkların, kendi içinde gizlediğin şeylerse yorgunluğun kat kat artar.” (s.16)
5.”Bir şeyler iyi gitmediğine ve tüm bunlar üstüste geldiğinde, insan, bundan böyle yaşananların ve yaşanması muhtemel olanların kötülükten başka bir şey getirmeyeceği hissine kapılıyor. Bir adım sonrasında toprağın ayaklarının altından kayıp gideceğini düşünmek gibi bir his bu. Her adımı boşluğa atmak gibi.” (s.17)
6.”Fark ediyorum ki insanın kurguladığı hayat hep yarım kalıyor. Yerli yerine oturmayan, iğreti duran çok şey var.” (s.18)
7.”Zaten öylesine büyük bir gürültünün içine hapsolduk ki, anlatabilmeyi başardığınız birkaç şey de gürültünün içinde kaybolup gidiyor.” (s.21)
8.”Ne garip, insan doğruların ne kadar farkında olursa olsun kendisini kandırabilme gücünü asla yitirmiyor.” (s.38)
9.”İnsan çokça hayat ve bir de ölümdür…” (s.51)
10.”Bazen düşünüyorum da hayatım boyunca söylemeyip de vazgeçtiğim şeyleri söyleseydim ne değişirdi acaba?” (s.58)
11.”Ölüm adil bir yargılamanın ilk duruşmasıdır.” (s.59)
12.”Bütün bir geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatmak kolay değildir.” (s.73)
13.”Seni saklıyorum, parmaklarını, ellerini saklıyorum, gülümserken kıvrılan dudaklarını saklıyorum, hoşça kallarını saklıyorum, bembeyaz yüzüne bir anda dolan şaşkınlıklarını saklıyorum. Sırf bu yüzden kalbim bir gün paramparça olacak. Bu yüzden gece yarılarında uyanıp içtiğim tek dal sigara eşliğinde gözlerimden akıyorsun. Sana dair gizleyemediklerim yanaklarımdan süzülüyor ve önüme düşüveriyor.” (s.73)
14.”Bir hayata şahitlik etmek bazen insanın soluğunu kesecek kadar ağır bir gösterime dönüşüyor.” (s.79)
15.”En kötüsü de insanın kendine tahammülünü yitirmesi.” (s.85)
16.”Bir sevgili gittiğinde, ona baktığınız gözlerinizi de alıp gitmiştir. Bir sevgili gittiğinde, altında onunla dolaştığınız gökyüzünü de alıp gitmiştir. Bir kuş, bir sevgili… insan kaybettikleriyle insandır.” (s.89)
17.”Susuyor olmam, acı çekmediğim anlamına gelmez…” (s.125)
Tarık Tufan – Ve Sen Kuş Olur Gidersin
Profil Kitap Yayınları 18. Baskı