Sineklerin Tanrısı, Nobel Edebiyat Ödüllü İngiliz romancı ve şair William Golding’in 1954 yılında yazdığı alegorik romanıdır. Hatta distopik bir kategoriye koyabileceğimiz bir romandan bahsedebiliriz.
Kitap hakkında bazı gerçeklere değinmek istiyorum:
Yazıldığı zamanı öylesine etkilemiş ki, taslağı okuyan çoğu yayın evi kitabı basmak istememiş. Yayımlandığı kitabevi ise, kitabı edebiyat danışmanından saklamış. Daha sonradan kitabı keşfeden danışman, kitabı çok beğenmiş. Ancak, yayımlanmasından sonraki ilk yıllar kitap istenilen okuyucuya ulaşmamış. Unutmamamız gerekir ki, kitap seneler sonra en çok tartışma yaratan kitaplar arasında yerini almış olup, birçok ünlü yazarın favori kitapları arasında yerini bulmuştur. Bununla da kalmayıp birçok ünlü müzisyene de ilham veren eserlerden birisidir Sineklerin Tanrısı.
Golding, kitabı yazarken aslında şu anki halinden farklı bir başlangıç ve son tasarlamış. Ayrıca, daha sonraki zamanlarda yazdığı kitabı beğenmemeye başlamış ilginç bir şekilde…
Kitabın konusuna gelecek olursak; eserde mercan adası ve yaşı altı ile on iki arasında olan İngiliz çocuklar görüyoruz. Gelecekteki atom savaşı sırasında güvenilir bir yere götürülmek üzere bindikleri uçak saldırıya uğradığı için bahsettiğim adaya düşüyorlar. Bu nedenle başlangıçta, ıssız bir adaya düşen çocukların maceralarını anlatan, çocuklar için yazılmış bir hikaye gibi gözükse de Ballantyne’ın ‘Mercan Adası’ kitabının çağdaş bir hali diyebiliriz.
Kitaptaki karakterlerimiz de okudukları bu kitaba benzetiyorlar yaşadıklarını. Ancak olup bitenler o kitaba hiç benzemez…
İlk sayfalarında olacaklara dair sezgileriniz gerçekleşmiyor, sizi bir hayli şaşırtıyor. Çünkü, zamanla insanların ne derece otoriteye bağlı kalma güdüsüyle veya oluşan mülkiyetle bencil kararlar alabileceğini ve tahmin edemiyorsunuz. Bu nedenle ‘Mercan Adası’ndaki yaşananlara benzemez olaylar. Atom çağının çocukları, güzelim adayı her bakımdan cehenneme çeviriyorlar…
Kitapta değindiğim detaylar haricinde arka planındaki Tanrı ayrıntısı da benim gibi birçok okuyucuyu etkileyecektir. Karakterlerin yaşları küçük olsa bile kitaptaki yaşananlar çok derin ve sarsıcı.
Ayrıca, kitaptaki Simon karakteri başlarda İsa figürü olarak düşünülse de, okuyucu için ağır olabileceği düşüncesiyle kitabın sonlarına doğru bu karakter için daha insaflı bir çocuk olarak okuyorsunuz.
Küçüklüğümde “İki Yıllık Yarıyıl Tatili” diye bir kitap vardı ve bu kitap da ada konuluydu. Çok sevdiğim kitaplar arasındaydı. Bu nedenle “Sineklerin Tanrısı” da beni kendine inanılmaz çekti. Bir okuyuşta bitirdim desem yeridir. Kesinlikle tavsiye ediyorum.
Ayrıca, en yakın zamanda filmini de izlemeyi düşünüyorum. Görselleri bile heyecanlanıp meraklanmamı sağladı.
“Umut” dolu kitaplara…