bütün puslu düşünceleri alarak
bu sıkıntıyı yuvarlıyorum şimdi
geniş, sapsarı bir tarladan geçtim
terk edilmiş kamyonette bir düş,
tellerin ardında tebessüm eder.
kalanların tutsaklığını yaşıyorum.
kısalmış bir acıyla,
dinmeyen bir sızı gibi
saçlarının kokusu hala üzerimde.
kederle tanışıyorum şimdi
geniş, kayıtsız bir kalabalıktan geçtim
insanlar arasında
yokuş aşağı uçurumlar belirdi,
korunak yoktu düştüm.
günün belirli çığlıklarında
aklıma çakılıyor gözleri.
kağıttan delirmiş uçaklar yapıp,
aklımdan dışa doğru göç ediyorum
sevinçle tanışıyorum şimdi
geniş, rengarenk bir çöplükten geçtim
acıya paralel uzanan kentlerin,
yanık sesli dertlerini dinledim.
gitme vaktine yakın, kuşlar
sevda kırıntısı bıraktılar.
sevginin sonsuzluğuna iman edip
gitmeye yelteniyorum,
birikiyor gülüşler sol cebimde
ben bu sıkıntıyı seviyorum.
Hüseyin Kaymaz