“Beni, sizi anlamak zorunda bırakmayın. Daha önemli işlerim var.”
Hayatını toplum dışı yaşamış ve yaşadığı dönemde kendini toplumuna tanıtamamış bir yazardır Charles Bukowski.
Alışılmışın oldukça dışında olan söylemleri ve depresyon temalı eserleri ile dikkat çeken Bukowski birinci dünya savaşının sonlarında Almanya’ya askeri hizmet sebebi ile gelen Polonya asıllı Amerikan bir babanın ve terzilik ile uğraşan Alman bir annenin çocuğudur. 1920 de Almanya’da doğan ve iki yaşında Los Angeles’a taşınan Bukowski, 1929 krizi sonrasında işsiz kalan babası tarafından şiddete maruz kalan bir çocuk olarak büyümüştür.
Babası tarafından gördüğü şiddet ile şekillenen psikolojik yaşamı, çocukluk dönemlerinde sessiz bir çizgide ilerlerken kriz yaşadığı anlarda sessizliği bozmuştur. İlk okul çağlarında ise tamamen korkusuz bir birey modeli oluşturmuştur.
Bukowski’nin edebiyata yönelmesinin en büyük etkeni babası tarafından gösterilen şiddettir. Bukowski ile yapılan bir röportajda edebiyat ve baba şiddeti arasında kurduğu ilişkiyi şu sözler ile ifade etmiştir.
“Haftada üç kez ustura kayışıyla dövüldünüz mü hiç? Hem de 6 yaşından 11 yaşına kadar.
…
Babam iyi bir edebiyat öğretmeniydi. Acının ne demek olduğunu öğretti.”
Bukowski için yaşadığı bu travmatik süreç onu edebiyata yöneltmiştir. Röportajda baba şiddeti ve edebiyat arasındaki ilişkiyi ise; bir şey ile sürekli acı çekmeye mecbur bırakıldığında insanın ne söylemek istediğini daha iyi anlaması ve net şekilde anlatması noktasında eğitilmesi olarak değerlendirmiştir.
Eserlerinde depresyon ve alkolizmi konu alan yazar, yazmaya başladığı günden itibaren yazılarının yayımlanması için dergiler ile iletişime geçmiştir. Ancak yazıları onaylanmamış ve hep geri gönderilmiştir. 24 yaşına geldiğinde ise kısa öykülerinden biri olan “Aftetmath Of a Lenghty Rejection Slip” yayınlanmak için kabul edilmiş ve ikinci kısa öyküsü de bundan iki yıl sonra yayımlanmıştır.
Eserlerinin yayımlanması konusunda hayal kırıklığı yaşayan Bukowski on yıl gibi bir süre için yazmayı bırakmıştır. Bu sürede ABD’yi gezmiş, kısa vadeli işlerde çalışmış, açlık ile boğuşmuş ve ucuz pansiyonlarda kadınlar ile vakit geçirmiştir. Bu zaman diliminde yaşadıklarını ise “Factotum” isimli kült kitabında anlatmıştır.
Babasının aksine bir hayat yaşaması ve düzensiz bir oluşum içinde devam etmesini “Hiç olmayı seçmek” olarak değerlendiren Bukowski, alkole olan bağlılığı sebebiyle alkol komasına girmiş ve ölümün kıyısından dönmüştür. Hastaneden taburcu olduktan sonra ise bir daktilo alarak şiir yazmaya başlamıştır.
Hayatı, yaşama bakış açısı ve asi kişiliği sebebiyle yaşadığı dönemde çok kez tutukluluk durumu yaşamış ve başka kişiler tarafından da şiddete maruz bırakılmıştır. Tüm bunların alt yapısı ile oluşan özgün edebiyat dili ile Amerikan edebiyatına damgasını vuran bir yazar olmuştur.
Kült eserleri:
1| Kadınlar
2| Factotum
3| Ekmek Arası
Kadınlar ile ilişkilerini ve hayatına giren kadınları konu olan Kadınlar kitabı, evden kaçtığı dönemi ve yaşadıklarını anlattığı Factotum kitabı ve çocukluğunu ve gençlik yıllarını anlattığı Ekmek Arası kitabı en çok bilinen kitapları arasındadır.
Bukowski’nin şiir ve öykü türünde toplam 45 adet kitabı bulunmaktadır. Kitapları haricinde söylediği sözlerle de dikkat çeken Bukowski’nin yaşama ve insanlara kurduğu cümleler ise şu şekildedir.
“Fazla ısrar etmemeli insan. Elinden gelenin en iyisini yapıp, beklemeli. Vazgeçeceği noktayı çok iyi bilmeli.”
“Acıya kahkaha atabilmek bir sanatsa eğer; ben çok pahalı bir tabloyum. “
“Zaman unutturmaz, uyuşturur. “
“Hayatta tahammül edemediğim birşey varsa oda yapış yapış duygusallıktır. “
Ve son olarak Bukowski’nin yüzümüzü gülümsetecek bir sözü ile sonlandıralım.
“Erkek kıskandığında kızların hoşuna gider. Kızlar kıskandığında ise üçüncü dünya savaşına hoş geldiniz.”
İstisna yazarlara, İstisna zamanlara..
