Ben ne zaman seni kursam düşümde
Yüzüme bir İstanbul havası çarpar
Başlar koşturmacası balıkçıların
Canhıraş bir telaş içinde
Gündoğumu çekilir ağlardan
Ne zaman seni düşlesem ben
Bir kuru sıcak kavurur yüreğimi
Çünkü sen benim nisan yağmurlarına bıraktığım adım
Sen Kadıköy İskelesi’nde vapurların beklediği kadın
Sen yüzyıllar süren bir kelebek ömrüsün
Ben konuşsam söyleyemem seni
Yoksa neden böyle mısra dökeyim
Sen benim tam şuramda kördüğümümsün
İşte bu yüzden kapatma gözlerini
Kapatırsan bir büyük şair üşüyecek
Kapatırsan İstanbul şehri kan revan içinde düşecek
En iyisi bir müddet daha
Kapatma gözlerini