Unutulmaz filmlerden Climax hakkında neler söyleyebiliriz? Aslında pek çok şey. Gaspar Noe filmlerinde sık sık kırmızı ve tonlarını kullanarak bilinçaltında gizli sekanslara seslenen bir takım dürtüleri harekete geçirmeyi başarmış başarılı yönetmenlerindendir. Climax’in ilk sahnelerinde Noe’nin Fransız sineması tarihinde önemli olan bir filmden esinlendiği, belgesel tadında başlayan ve bir grup dansçının konuşmalarıyla başladığını görüyoruz. Dansçıların hepsi birbirinden farklı fakat hepsinin tek bir arzusu var; En iyi olmak. Zaman zaman teknik açılarıyla cinsel hazzı sinemanın metaforlarıyla veren Noe; Irklardan cinsel yönelimlere ,ensest ilişkiye aynı zamanda gücün ve acının cinsel doyumu getirdiği noktaya çok güzel parmak basmayı başarmış.Film aslında bir takım dans gösteriminden ibaretken gece sonunda, alkollerine atılan yabancı maddelerle değişik bir hal alıyor. Çocuğunu alkol etkisiyle ölüme sürükleyen bir annenin üzüntüsü ve dahası. Çocuk noktası aslında bir çok toplumda değer olarak adlandırılan ve üzerinde sinemasal anlam yüklemesine müsade etmeyen bir yapı taşıyken Noe; Çocuk-Anne ilişkisinde Meryem Anaya vurgu yapıyor.Aynı zamanda pek çok ülkenin inanç prensiplerine dokunurken, ülkeler arası ilişkilerde sık sık tanık olduğumuz kapitalizm vurgusunu ele alıyor.Film dansçıların etkisinden çıkamadıkları maddeyi kimin attığını bulmakla geçerken, Medya-Gerçeklik çerçevesinde gerçekleşen dengesizliği gösteriyor. Elbette bunların her biri belli başlı karakterler tarafından yönetilir ve gösterilirken Noe çekim teknikleriyle bu anlatıma destek veriyor. Filmi bir çok izleyici iğrenç ve rahatsız edici bulurken sanat ve sinema’da sansüre ve gizli kurallarla karşı çıkan Noe korku-gerilim tadında enfes bir eseri daha sinemaya kazandırıyor. Son olarak söylemek gerekir ki; Climax zaten ” doruk, zirve” anlamını taşırken film anlamını hak ettiği gibi kazanıyor.
