Virginia Woolf’un Kaleminden Feminizm

Virginia Woolf Kimdir?

Virginia Woolf, İngiliz edebiyatının önde gelen isimlerinden biridir. 25 Ocak 1882 tarihinde doğan Woolf, 20. yüzyılın önemli deneme ve roman yazarları arasında yer almaktadır. Eserleri, modernist edebiyatın en önemli örnekleri olarak kabul edilmektedir.
Woolf’un en önemli eserleri arasında “Mrs. Dalloway” (1925), “Deniz Feneri” (1927), “Orlando” (1928) ve “Kendine Ait Bir Oda” (1929) yer almaktadır. Bu eserler, kadınların rolü, psikolojik gerçeklik ve modern insanın deneyimi gibi konuları ele alarak modernist edebiyatın önde gelen örnekleri olarak kabul edilir.

Woolf, bir süre psikolojik rahatsızlıklarla mücadele etti ve 28 Mart 1941’de, İkinci Dünya Savaşı sırasında Londra’da intihar etti. Ölümünden sonra, edebiyat dünyasında büyük bir etki yarattı ve eserleri, günümüzde hala okunmakta ve tartışılmaktadır.

Feminizm nedir?

Feminizm, kadınların erkeklerle eşit haklara sahip olması gerektiğini savunan bir fikirdir. İlk olarak 19. yüzyılın sonlarında başlayan bu hareket, kadınların oy hakkı, eğitim ve iş hayatındaki hakları için mücadele etti. 1960’larda başlayan ikinci dalga ise kadınların beden özerkliği, toplumsal cinsiyet rollerine karşı mücadele, cinsiyet ayrımcılığına karşı yasal mücadele ve kadınların iş hayatında eşit haklara sahip olması gibi konulara odaklandı. Feminizm, cinsiyet eşitliği için çalışırken erkeklerin de cinsiyet ayrımcılığına karşı mücadele etmesi gerektiğine dikkat çeker. Hareket, kadınların haklarını savunmak, toplumsal farkındalık yaratmak ve cinsiyet ayrımcılığına karşı mücadele etmek için çeşitli yollarla çalışır.

Kendine Ait Bir Oda

Kendine Ait Bir Oda, Virginia Woolf’un edebiyat dünyasında kadınların neden daha az yer aldığını ve bu durumun neden anonimliğin kadınların hayatında daha sık görüldüğünü irdelediği bir makaledir. Woolf, bu konuları ele alırken edebiyat tarihindeki erkek egemenliğinin etkisini de sorgular ve kadınların yaratıcılık süreçlerine katılması için gerekli olan koşulların neler olduğunu tartışır.

Woolf, kadınların edebiyat dünyasında daha az yer almalarının sebeplerini araştırırken, tarihte kadınların erkeklerle eşit fırsatlara sahip olmadığına dair örnekler verir. Örneğin, kadınlar antik Yunan ve Roma’da, İngiltere’nin Tudor döneminde ve diğer zamanlarda edebiyat dünyasında çok az yer almışlardır. Woolf, kadınların yaratıcılık süreçlerine katılabilmeleri için özgür ve bağımsız olmaları gerektiğini savunur. Bu yüzden, kadınların kendi odağına ihtiyacı olduğunu ve kendilerine ait bir oda bulmaları gerektiğini belirtir. Onun gözlemine göre, kadınlar tarih boyunca kendilerine ait bir oda ve özgür bir zaman dilimi elde etmek için mücadele ettiler. Özellikle de kadınların erkeklerle eşit haklara sahip olması, eğitim almaları, okumaları ve yazmaları gibi haklara sahip olması için mücadele etmeleri gerekiyordu.

Woolf’un örnekleri, kadınların ne kadar zorluklarla karşılaştığını gösteriyor. Shakespeare’in kız kardeşi Judith’in hikayesi, kadınların kendilerine ait bir oda ve özgür bir zaman dilimi elde etmek için mücadelelerinin bir örneğidir. On dokuzuncu yüzyılda kadınların sanatçı olabilmesi için cesaretlendirilmediklerini, aksine bastırıldıklarını belirtir.

Woolf’un fikirlerine göre, kadınların kendilerine ait bir oda ve özgür bir zaman dilimi elde etmeleri, yaratıcılıklarını keşfetmeleri ve potansiyellerini gerçekleştirmeleri için hayati öneme sahiptir. Bu, kadınların edebiyat ve sanat gibi alanlarda daha çok yer almalarına ve daha önemli eserler üretmelerine yardımcı olacaktır.

Eşitlik neydi ve nasıl olmalıydı?
Woolf, onun için düşünsel özgürlüğün maddi şeylere bağlı olduğunu düşünür. Toplumda kadınların neredeyse hiçbir yeri olmadığı için, meslek hayatları da yoktu, bu da kadınların fakir olmalarına neden oldu. Aileye bakan ve geçimini sağlayan kişi erkekti ve bu maddi özgürlük, erkeklere her yönden güç katarken, düşünce özgürlüğünü de beraberinde getiriyordu. Bu yüzden erkekler, kadınlardan daha üstün gibi görünüyorlardı. Eşitsizliğin nedeni, parasızlık gibi görünüyor. Eğer kadınlar da para kazanabilselerdi, kendilerine ait bir oda sahibi olabilirlerdi. Odalarını zevklerine göre dekore edebilirlerdi ve kendilerine istedikleri kadar kalem ve kağıt alarak istediklerini yazabilir, çizebilirlerdi. Maddi ve manevi özgürlüklerine sahip olan bir kadının kötü bir eser ortaya çıkaracağını düşünmek zordur.

Kısa bir özetle;

Kendine Ait Bir Oda, kadınların edebiyatta ve yaratıcılık süreçlerindeki eşitsizliğe dikkat çeken ve onların potansiyellerinin ortaya çıkması için gereken koşulların oluşturulması gerektiğini savunan bir başyapıttır. Woolf, bu eserinde, kadınların maddi ve manevi özgürlüklerinin edebiyatın kalitesini arttırabileceğine vurgu yaparak, kadınların toplumun diğer alanlarında da etkili olabileceğini anlatır. Kadın-erkek iş birliğinin önemini vurgulayan Woolf, edebiyat dünyasında kadınların varlığına dair bir çağrı yaparak, kadınların kendilerine ait bir oda ve özgürlüklerinin olması gerektiğini savunur.

Woolf’un feminizmi, sıradan bir düşünceden çok daha fazlasıdır. O, kadınların toplumdaki yerini değiştirebileceğine ve yaratıcılık dünyasında farklı bir boyut kazandırabileceğine inanır. Kadınların özgürlüklerine kavuşmasıyla birlikte, edebiyatın kalitesi artacak ve toplumun diğer alanlarına da olumlu etki yapacaktır. Woolf’un cesur ve etkileyici fikirleri, bugün bile hala güncelliğini korumaktadır. Bu nedenle, Kendine Ait Bir Oda, sadece bir edebi eser değil, aynı zamanda kadınların haklarının savunulduğu ve eşitlik mücadelesinin sürdürüldüğü bir manifesto olarak kabul edilebilir.

 “Kendi cinsiyetini düşünmek yazı yazan biri için ölümcüldür” der, Woolf. “Saf bir biçimde erkek ya da kadın olmak ölümcüldür; kadın- erkeksi ya da erkek-kadınsı olunmalıdır. Yaratım sanatı başarıyla tamamlanmadan önce zihinde, kadınla erkek arasında iş birliği meydana gelmelidir.”