Seray Şahiner, 2021 yılında yayımlanan romanında, diğer eserlerinde de görüldüğü gibi bir kadın karakterin tanıdık ama görmezden gelinen hayatını aktarıyor. Ülker Abla, kocasından gördüğü şiddete karşı gelerek evinden ayrılıyor ve kendine yeni bir yaşam alanı oluşturmaya gayret ediyor. Hastanelerde kendilerine bakacak kimsesi olmayanlara refakatçilik ederek kimsesizlerin kimsesi oluyor. Ülker Abla’nın hayat mücadelesinden 15 alıntıyı sizlerle paylaşıyor, keyifli okumalar diliyoruz!
Ayrıca kitap incelememize de buradan göz atabilirsiniz.
- En çok gülerken üzülüyorum. (sf. 9)
- Ne sığınabilecek bir geçmişim ne yürüyebileceğim bir gelecek var. Ben burada, sığındığım yerde mahsur kaldım.: Şimdide. (sf. 10)
- Bir şey söyliyim mi, başkasının derdi olmasa insan kendi kahrından ölür. (sf. 19)
- Tabii, ben hata yapmasam insanlar kendi hayatının sağlamasını nasıl yapacak? Akıl vermek dediğin, hele ki geçmişe dönük, değiştirilemeyecek şeylere dair akıl vermek; insanların kendi geçmişini aklamasından başka bir şey değil. (sf. 23)
- Benim nefsi müdafaa biçimim: Yaşamak. (sf. 24)
- İnsan kendini gözden çıkardıktan sonra dünya daha konforlu bir yer haline geliyor. (sf. 25)
- Ne desem, tuhafsayıp onlardan biri olmadığımı belli edecek şekilde bakıyorlar bana. Sonra, taviz vermiş gibi hissediyorum. Kendimle ilgili söylediğim her söz ayrı taviz. Canımdan bir parça koparıp masalarına koyuyorum ki bir şekilde aynı sofrada buluşalım. Şöyle bir kokluyorlar, didikliyorlar.. Uzaklaşıyorlar. (sf. 27)
- Ulan ölümü göze almakta ne var? Yaşamayı göze alın da görelim. (sf. 32)
- Gülmek, nefsi müdafaadır. Ağlayanın bir, gülenin bin derdi var demişler. Biz keyfimizden mi gülüyoruz? (sf. 41)
- Hani diyorlar ya, rüyamda bunun bir rüya olduğunu biliyordum diye… Kabustayım ama bunun hayatım olduğunu biliyorum. (sf. 45)
- Ben bu hayatın ikinci elcisiyim. (sf. 48)
- Tek kişilik bir ordu değilim ki ben, sadece tek kişiyim. Gidecek yerin yoksa nereye uygun adım marş? (sf. 55)
- Bazı kadınlar için en ölümcül hastalık evlilik. (sf. 105)
- Ben insan sevmiyor değilim, sadece insanları sevmeye devam etmek için bazılarını gözden çıkarmam lazım. (sf. 109)
- Ben: Ayşe Çetin. Diriyim. Bir süre daha… (sf. 156)
Ülker Abla – Seray Şahiner
Everest Yayınları, 2021
