Peter, Taylor Swift‘in The Tortured Poets Department isimli son albümünde yer alan ve büyülü atmosfere sahip olan bir eser. Parça, gençlik döneminde verilmiş sözlerin tutulmamasının hayal kırıklığına ve geçen zaman boyunca gençlik masumiyetinin kaybedilmesine yoğunlaşarak melankolik bir veda seslenişi olarak ortaya çıkıyor.
Derinden gelen güçlü ve bir o kadar da kırıcı yankısını Peter Pan hikâyesinden alan parça, Peter’ın Wendy’i kaybetmesini anlatıyor ve pek de kısa olmayan bir sürenin acı verici gerçekliğini elle tutulur hâle getiriyor.
Hayal Kırıklığının İlk Evresi ve Sorgulama
Şarkı, anlatıcının kaybolmuş bir lider olarak benimsediği Peter’dan özür dilemesiyle başlıyor. Buradaki Peter tasviri, onun bir zamanlar güvenle takip edilen bir figür olduğuna işaret ediyor.
“Forgive me Peter
(Beni affet Peter)My lost fearless leaderIn closets like cedarPreserved from when we were just kids
(Çocukluğumuzdan kalma sedir gibi dolaplarda saklanan kayıp korkusuz liderim)Is it something I did?
(Ben mi bir şey yaptım?)“
Anlıyoruz ki Peter kaybedileli uzun zaman olmuş. Çocukluktan kalma sedir dolaplar ifadesi; anlatıcının çocukluk döneminden kalan temiz anıları sedir bir dolabın içinde kutsal emanetler misali saklayıp koruma arzusunu gösteriyor. Bu metafor kişilerin; büyümenin, büyüdükçe gelişen beklentilerin karmaşıklığı ve ağırlığı altında ezilip lekelenmeden önceki zamanın parçalarını taşıyor.
Anlatıcının sorusu, kendisini sorgulamasının açık bir göstergesi ve ilişkinin yitirilmesine sebep olabilecek bir yanlış yapmış olma korkusu yaşadığını anlamamızı sağlıyor.
Sonraki dizede ismi geçen zaman tanrıçası, aslında zamanın kendisinden başkası değil. Anlatıcı burada zamanı kişileştiriyor ve hayatlarının bir döneminde onlardan yana olduğunu, ilişkiyi destekleyerek ilerlemesi için onlara yardım ettiğini anlatmak istiyor. Devamında sorduğu soru ise bu desteğin samimiyetine güvenmediğini gösteriyor; anlatıcı, kuvvetli bir hisle zamanın onlara ihanet ettiğini düşünüyor:
“The goddess of timingOnce found us beguiling
(Zaman Tanrıçası bizi bir zamanlar büyüleyici bulmuştu)
She said she was trying
(Denediğini söyledi)Peter was she lying?
(Peter, o yalan mı söylüyordu?)My ribs get the feeling she did
(Göğsümdeki hisler onun yalan söylediğini söylüyor)“
Peter Pan’ın Wendy’i odasından aldığını ve beraber Neverland’e kadar uçtuklarını biliyoruz. Anlatıcı bunu da bir metafor hâline getiriyor ve ilişki sırasında ayaklarının yerden kesildiğini, veda edildiğinde ilişkinin bittiğini kabullenmek istemediğini söylüyor. Ona göre bu kalıcı bir veda değildi.
“And I didn’t want to come down
(Ve aşağı inmek istemedim)I thought it was just goodbye for now
(Bunun geçici bir veda olduğunu düşünmüştüm)“
Tutulmayan Sözleri Anımsama
Şarkının kalbinin attığı nakaratta yer alan ve birçok kez tekrarlayan sözler, Peter’ın ayrılırken anlatıcıya verdiği ancak ne kadar zaman geçerse geçsin gerçekleştirilmeyen vaatleri yansıtıyor. Daha sonrasında Peter’ın ona verdiği sözün, çocukça bir masumiyet ürünü olduğunu ancak anlamına ve derinliğine rağmen yerine getirilmediğini; belki de yetişkinlik dünyasının getirilerinden dolayı getirilemediğini belirtiyor.
Dizelerde yansıtılan gerçeklik ve duygular, çocukluk masumiyeti ve vaatlerin gerçeklik ile nasıl bir çatışma içinde olduğunu sergilerken anlatıcının Peter’ın sözüne ne kadar çok güvendiğini de gösteriyor.
“You said you were gonna grow up
(Büyüyeceğine söz vermiştin)Then you were gonna come find me
(Sonrasında gelip beni bulacaktın)Words from the mouths of babes
(Bebeklerin ağzından çıkan kelimeler)Promises, oceans deep
(Okyanus derinliğindeki sözler)But never to keep
(Ama asla tutulmazlar)“
Peter’ın sözünü tutmaması, bir süre sonra Wendy’nin onu beklemekten vazgeçmesine sebep oluyor yani Peter, Wendy’i kaybediyor. Swift’in burada folklore albümünde yer alan Cardigan isimli şarkısına gönderdiği selamı ve dokunaklı duruşu fark ediyoruz. Buna ek olarak verilen söze yalnızca Peter’ın açısından bakmak şarkıyı eksik anlamaya sebep olacaktır. Zira Peter umarsız, kendi maceralarına odaklanıp deneyimlediği doyumla ilgilenen ve sözünü tutmayan bir kişiyi temsil ederken anlatıcının pozisyonu, gerçekliğin kaçınılmaz karmaşıklığını çok geç fark ederek yıllar boyu kırılgan bir söze inanmayı dileyen ve güzel anıların yanında kendi beklentilerine tutunan bir kişiyi temsil ediyor.
Peter’ın anlatıcıdan ayrılması ve geri dönmemesi, gençlik dönemindeki idealizmin yetişkinlik dünyasında erimesinin verdiği acı olarak yorumlanmaya epey müsait. Kabullenmesi zor olsa dahi; çocukluk masumiyeti veya gençlik heyecanı etkisi altında alınan kararlar ve verilen vaatler, yetişkinlik yaşamının yarattığı farklı yolların ortaya çıkmasıyla birlikte tamamı gerçekleştirilemez boş sözlere dönüşüyor. Sebebi kimi zaman insanların geçirdiği değişimler olurken kimi zaman da sadece büyümek olarak kalıyor.
“İkimiz de Aynı Ayın Altında, Farklı Galaksilerde Elimizden Gelenin En İyisini Yaptık”
Anlatıcı, Peter’ın geri gelmesini beklerken bir yandan da onun değişip değişmediğini merak ediyor. Dizelerde yer alan ifadelere göre Peter, insanları anlamakta usta denebilecek nitelikte biri; doğuştan bir sahne hırsızısın söylemi ise onun etkileyici ve karizmatik bir kişiliğe sahip olduğunu gösteriyor.
Süreç boyunca harika şeyler duyduğunu söyleyen anlatıcı, hayatın Peter’a karşı daha yumuşak olduğunu ifade ediyor. Hayatın kendisine Peter’a olduğu kadar iyi davrandığını düşünmemesinin yanında anlatıcının tanışıklıklarından itibaren (özellikle de Peter’ın ayrılığından sonra) zorluklarla her zaman daha fazla mücadele etmek zorunda kaldığını ve buna üzüldüğünü anlıyoruz. Peter’ın kaygısız ve rahat karakteri, bu dizelerle birlikte yeniden kendini anımsatıyor:
“Are you still a mind reader?
(Hâlâ zihin okuyor musun?)
A natural scene stealer
(Doğuştan bir sahne hırsızısın)I’ve heard great things Peter
(Harika şeyler duydum Peter)But life was always easier on you
Than it was on me
(Ancak hayat sana karşı her zaman bana olduğundan daha yumuşaktı)
And sometimes it gets me
(Ve bu bazen beni üzüyor)“
Şarkının devamında Peter’ın onun hayatına olan etkisinden bahseden anlatıcı, ikisinin de kendi hayatlarının sınırları içinde ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarını ancak dünyalarının farklı ve bir o kadar da uzak olduğunu ima ediyor. İkili arasındaki fiziksel ve duygusal uzaklığın altını çizen metafor, anlatıcının tüm kırgınlığına rağmen Peter’ı suçlayamadığının da bir işareti:
“When crossing your jet stream
(Jet akımını geçerken,)We both did the best we could do underneath the same moonIn different galaxies
(İkimiz de aynı ayın altında, farklı galaksilerde elimizden gelenin en iyisini yaptık)”
And I didn’t want to hang around
(Ve ben etrafta takılmak istedim)We said it was just goodbye for now
(Geçici bir süreliğine veda etmiştik)“
Beklentiyi Sonlandırma ve Vazgeçiş
Şarkının sonuna doğru yaklaşırken anlatıcının bulunduğu durumu ve deneyimini tüm şeffaflığıyla ortaya koyuşuna tanık oluyoruz. Onca zaman boyunca Peter’ın geri dönmesini umduğunu, beklerken Peter’a olan sevgisini yitirmediğini ima ediyor ancak Peter’ı beklediğini ona itiraf etmeyeceğini söylüyor.
Bahsi geçen ışık kavramı, pencerenin kenarını aydınlatan gerçek bir ışık anlamını taşımasının yanısıra metaforik bir anlama da sahip: Anlatıcının tüm bekleme süresi boyunca içinde beslediği ve sürekli açık kalan bir lamba gibi, ışığının gücü günden güne azalan bir umudu tanımlıyor. Devamındaki dizelerden ise tanıştığı yeni insanlara rağmen, Peter’ın yerinin anlatıcı için daimi olduğunu anlıyoruz:
“And I won’t confess that I waited
(Ve beklediğimi itiraf etmeyeceğim)But I let the lamp burn
(Ancak ışığı açık bıraktım)As the men masqueradedI hoped you’d return
(Adamlar maskelerini taktıklarında geri dönmeni umdum)“
Peter’in kaygısız karakterinin altını defalarca kez çizmiştik. Şehrin üstünden uçarak Neverland’e giden Peter’ın bu iki özelliği, Swift’in kelime oyunuyla bir araya geliyor ve büyük bir anlam zenginliğine dönüşüyor. Ayakların yerde, bana öğrendiğin her şeyi anlat diyor anlatıcı; Peter’ın kendisi gibi olgunlaştığını ve karşısında ayakları yere basarak durduğunu görmek istiyor. Anlatıcıya göre geçirilen yaşam boyunca edinilen tecrübeler sayesinde öğrenilenler, sevgiyi yok olmaz kılıyor:
“With your feet on the groundTell me all that you’d learned
(Ayakların yere basarken bana öğrendiğin her şeyi anlat)Cause love’s never lost when perspective is earned
(Çünkü bakış açısı kazanıldığında aşk asla kaybolmaz)“
Sevgi yok olmaz kılınsa bile anlatıcı bekleme gücünü kaybediyor ve Peter’ın geri gelmeyeceğini kabullenerek büyük bir hayal kırıklığıyla baş başa kalıyor. Peter’ın sözünün süresi doldu çünkü zaman ilerledi ve sözün verildiği dönem epey geride kaldı; artık ikisi de değişmiş yetişkinler olarak birbirlerinden fazlasıyla uzaktalar.
“And you said you’d come and get me but you were 25
(Ve sen gelip beni alacağını söylemiştin ama 25 yaşındaydın)And the shelf life of those fantasies has expired
(Tüm o hayallerin raf ömrü tükendi)”
Peter’ın, hayatının olgunlaşmamış bir döneminde kaybolduğunu söyleyen anlatıcı; Peter’dan onu affetmesini istiyor. Çünkü o yokken ona olan bağlılığını sürdürmek için elinden geleni yaptığını ancak artık umudunu yitirdiğini ve hayatının bu bölümünü sona erdirdiğini belirtiyor. Anlatıcı böylece bekleme durumundan tamamen ayrılarak büyüdüklerini, Peter’ın sözünü yerine getirmeyeceğini ve geçmişte kalanı geleceğe taşıyamayacağını kabulleniyor:
“Lost to the lost boys chapter of your life
(Hayatının “Kayıp Çocuklar” bölümünde kayboldun)
Forgive me Peter, please know that I tried
To hold onto the days when you were mine
(Affet beni Peter, lütfen benim olduğun günlere tutunmayı denediğimi bil)But the woman who sits by the window has turned out the light
(Ama camın kenarında oturan kadın ışığı kapattı artık)“
Kaynakça
Öne Çıkan Görsel: “Folklore Photoshoot“. Taylor Swift Wiki.
“Cardigan“. Genius. Web. 30.05.2024
“Peter“. Genius. Web. 30.05.2024
