Sharon M. Draper imzalı İçimdeki Müzik; birçok farklı ödüle layık görülüyor, New York Times Bestseller’da haftalarca yerini koruyor. Kitapta beyin felci sonucu motor becerileri ve dil yetisi olmayan Melody’nin hayatına eşlik ediyoruz. Zekasında bir problem olmamasına rağmen çevre tarafından dünyayı anlamıyormuş gibi görülen Melody, okulunda kaynaştırma öğrencisi olarak yaşıtlarının üzerinde başarılar sergiliyor. Engelli bir birey olarak kimi zaman kabul görmüyor, kimi zaman kendisine acıyor, kimi zaman hırslanıyor ve mücadele ediyor. Melody’nin gerçekçi ve ilham verici hayat hikayesinden 15 alıntıyı sizlerle paylaşıyoruz, keyifli okumalar!
- Kelimeler kar taneleri gibi etrafımda uçuşuyor. Her biri narin ve eşsiz, yere düşmeden avucumda eriyip gidiyor. (sf. 5)
- Düşünce ve kelimelerin karmaşık işleyişini nasıl çözdüm bilmiyorum ama bu kendiliğinden ve hızlıca oldu. İki yaşına geldiğimde bütün anılarımda kelimeler ve bütün kelimelerin de bir anlamı vardı.
Ama sadece kafamın içinde… Şimdiye kadar tek kelime konuşmadım. Neredeyse onbir yaşındayım. (sf. 6) - Annem devam ediyordu, “O kadar da akıllı değilsiniz beyefendi, sadece şanslısınız! Sorunsuz yetilere sahip olan bizler, sadece bağışlanmış kişileriz. (sf. 27)
- Uyurken rüyalar görüyorum. Ve rüyalarımda her şeyi yapabiliyorum. Parkta oyunlar için ilk ben seçiliyorum. Çok hızlı koşabiliyorum. Jimnastik yapabiliyorum ve denge tahtasından asla düşmüyorum. Yer minderinde dans edebiliyorum, üstelik bunda çok iyiyim..
Ama her sabah uyandığımda gerçek, yüzüme bir yumruk indiriyor. (sf. 48) - Filmi izlerken, acaba köpeğimle beraber Oz’a uçsam büyücüden ne isterdim diye düşündüm.
Beyin? Bende yeterince var.
…….. (sf. 64) - Penny’nin sevimli ve şirin hareketlerinden oluşan yüzlerce saatlik kayıtları var. Ve itiraf etmem gerekirse bazen her yeni öğrendiği şeyin videosunu izlerken kendimi kötü hissediyorum. Yapabilmeyi istediğin şeyleri bir bebeğin yaptığını izlemek berbat bir şey! (sf. 71)
- Bazı insanlar dişlerine tel taktırır. Bazı insanlar bacaklarına tel taktırır. Bazıları için tel işe yaramaz bu yüzden tekerlekli sandalye veya yürüteçlere ihtiyaç duyarlar. Sadece bozuk dişlere sahip olduğun için şanslı bir kızsın. Bunu unutma. (sf. 107)
- Düşününce aileme hiç ama hiçbir zaman doğrudan bir şey söylememiş olduğumu fark ettim. Birkaç tuşa bastım ve cihaz benim hiçbir zaman söyleyemeyeceğim yeni kelimeleri seslendirdi:
“Seni seviyorum.” (sf. 122) - Rose dikkatle bana bakıp sonunda, “Tüm kelimelerimin içimde sıkışıp kaldığını hayal bile edemiyorum,” dedi.
“Berbat bir şey,” diye yazdım. (sf. 128) - Senin harika bir hikayen var. Diğer insanlar senin hakkında daha çok şey öğrenmek isteyebilir.
“Benimle dalga geçmezler değil mi?” (sf. 174) - “Kazanan takımda olmak okuldaki hayatını nasıl değiştirecek?”
Bunun iyi bir soru olduğunu düşündüm. “Pek değiştirmeyecek.” diye itiraf ettim. Sonra ben doğru kelimeleri yazmaya çalışırken muhabir bir süre bekledi. “Belki çocuklar benimle daha çok konuşur.” (sf. 197) - Gözlerim yaşardı. Sadece bir kez olsun kardeşime sarılabilmek ve babama onu sevdiğimi söyleyebilmek isterdim. Bir makine üzerinden değil, gerçek kelimelerle. (sf. 210)
- Kocaman pencereden dışarıdaki manzaraya baktım ve ıslak dalların dansını izledim. Nasıl anlatabilirdim? Konuşma cihazına baktım ve yavaşça yazdım, “Diğer çocuklar gibi olmak istiyorum.”
“Yani acımasız, sahte ve düşüncesiz olmak mı istiyorsun?”
Kızgın yüzüne baktım ve gözlerimi kaçırdım.
“Hayır. Normal.” (sf. 242) - Sanki biri bana bir yapboz verdi ve üzerinde büyük resmin olduğu kutu bende değil. Bu yüzden bittiğinde resmin neye benzeyeceğini bilemiyorum. Tüm parçalar bende mi ondan da emin değilim. (sf. 253)
- Aklımın içinde öyle çok şey var ki. Söyleyecek çok şeyim ama yazacak tek bir parmağım var.
Sanırım en başından başlayacağım…
Kelimeler.
Etrafım binlerce kelimeyle çevrili. Belki de milyonlarca. (sf. 254)
İçimdeki Müzik – Sharon M. Draper
Timaş Yayınları
