Erdemli insan ve uyumlu toplum görüşünü benimseyen filozof Konfüçyüs‘ün aslında gündelik hayatta farkında olmadan sıklıkla kullandığımız ve hakkında düşünülecek birbirinden değerli alıntılarını sizler için derledik.
1- “Yaşamak, kendi güvenli alanında sayılı günlerini geçirmek değil, akışa dahil olarak döngüyle birlikte hareket etme yetisidir.” (s.5)
2- “Kayıp diye bir şey yoktur. Bir şey hep başka bir şeye dönüşerek kendi döngüsünü tamamlar. Mükemmellik de bu denge halinde gizlidir. Sorumsuzca tüm kaynaklarını kullanarak yok ettiğimiz dünyada biriken insan yapımı atıkların doğaya geri dönüştürülme çabalarının hayati önem taşıdığı bir yüzyılda yaşıyoruz. Doğanın döngüsüne aykırı olan her hareket canlılık kavramıyla ters düşer.” (s.11)
3- “Güçlü olan, zayıf yanını herkesten iyi bilendir; daha güçlü olan ise zayıf yanına hükmedebilendir.” (s.12)
4- “Mutluluğun aranarak bulunan bir şey olmadığını söyleyen Konfüçyüs, gerçek mutluluğun insanın kendisiyle münasebetine has bir kavram olduğunu vurgular.” (s.13)
5- “İnsanın en büyük defosu, tüketmeye olan meyilidir.” (s.13)
6- “Mutluluk içinizde. Eğer bulunduğunuz andan daha iyi bir zaman olduğuna inanıyorsanız beklemekten vazgeçin. Pek çokları mutluluğu insandan yüksekte arar, bazıları ise daha alçakta. Oysa mutluluk insanın boy hizasındadır.” (s.14)
7- “İnsanların umutlarıyla oynama, belki sahip oldukları tek şey odur.” (s.15)
8- “Kendini geliştirmeyen, öğrenmeye isteksiz ve cehaleti benimsemiş insan, iyi niyetli olsa bile verdiği yanlış kararlarla kötü sonuçlara sebep olacaktır. Sürdürülebilir iyilik ancak öğrenen ve öğrendiğini sindirebilenle mümkündür.” (s.17)
9- “Toplum bireylerden oluştuğuna göre de toplumsal bir ahlaktan söz etmek için önce bireyin kendini eğitmesi gereklidir.” (s.17)
10- “İnsanın en büyük açlığı bir ömür boyu öğrenmektir. Yeni şeyler öğrenmeyen, yeni yerler görmeyen, yenilenmeyen kişi hem kendine hem çevresine zarar vermeye başlar.” (s.18)
11- “Öğrenme sevdası olmaksızın iyilikseverlik sevdasına düşmek insanı aptal eder.” (s.18)
12- “Ya bir yol bul, ya bir yol aç, ya da yoldan çekil.” (s.18)
13- “Kuyunun dibinde yaşayanlar, gökyüzünü kuyunun ağzı kadar görürler.” (s.25)
14- “Devlet gemiye halk suya benzer; gemiyi taşıyan sudur; ama gemiyi batıran da sudur.” (s.25)
15- “Büyüyen insanın kendini yetiştirmesi ikinci doğumu gibidir ve asıl doğum budur. İnsan kendi doğumundan yalnız ve yalnız kendisi sorumludur.” (s.34)
16- “Kötülüğe sessiz kalmak sabır değil kötülüğe yardım etmektir. (s.35)
17- “Kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyi, başkasına da yapmayın.” (s.35)
18- “Başkalarını yargılamak her zaman kolay olandır. Yanlışlık kendinde olmadığında ve kişinin kendi menfaatlerine ters düşmediğinde rahatça dile getirilir. İnsanların hatalarını yüzüne vurarak kendini tatmin eden onlarca insan var. Hatalar her zaman olacaktır. Hayat devam ettiği sürece yargıladığın her şeyi yaşaman da imkanlıdır. Başkalarında gördüğün hatalara kendi hatalarınmış gibi sahip çık. Onları gizle ve onlardan ders çıkar. İnsanların hikayelerini bilmeden, onları o hayata götüren yolu dinlemeden yargıya varma. Ne yaparsan yap ama iyi bir dinleyici ol. Bu zordur. Önyargılarını yok edecek birini dinlemen ve kendini onun yerine koyman zordur ama imkansız değildir.” (s.40)
19- “İnsanları geçimsiz yapan sevgisizliktir. Birbirine düşman eden iletişimsizliktir. Güzellikten yana ne varsa yok eden ilgisizliktir.” (s.41)
20- “Hayatın tek bir gayesi olsa bu ne olurdu? diye sorduklarındaysa şu cevabı verir: “Üç yüz cümle içinden tüm öğretilerimi özetleyecek bir söz seçmek zorunda olsaydım şunu seçerdim: Kötülük olmasın düşüncelerinizde.” (s.43)
21- “Takılıp kaldığınız bataklıktan kurtulmanın ilk koşulu farkına varmaktır. Kaderi ve değiştiremeyeceklerini kabullenerek, değiştirilebileceklerine odaklanmaktır. Değişimin sınırsız olduğu tek yer kişinin kendiyle münasebetidir.. İyi bir insan önce kendine iyi davranır. Başkalarını affetmenin ilk koşulu kendini affetmektir. Yaptığınız hataları, geçmiş seçimlerinizi ve gelecek kaygısı duyan benliğinizi affedin. Kendinizi sevmeden kimseyi sevemez, kendinize inanmadan kimseye inanamaz ve kendinizi bilmeden diğerlerini anlayamazsınız.” (s.44)
22- “Herkesin iki hayatı vardır. İkincisi, yalnızca bir hayatınız olduğunu anladığınızda başlar.” (s.45)
23- Bir çiçek bile tohum içeren başını güneşe dönebiliyorsa, hareket etmekten korkmamalı insan. (s.49)
24- “İnsanoğlu para kazanmak için sıhhatini verir. Sonra, sıhhatini kazanmak için parasını verir. İstikbali düşünürken insanoğlu yaşadığı günü unutur. Böylece; ne bugün yaşar ne de istikbali. Aslında ölüm yokmuşçasına yaşarken, yaşamamış gibi ölürler.” (s.66)
25- “Doğru insanları aramanın ilk koşulu doğru insan olmaktan geçer.” (s.67)
Konfüçyüs ‘Nereye Giderseniz Gidin Ama Tüm Kalbinizle Gidin’
Yayıma Hazırlayan: Tuğba Sarıünal
