Kitaplarımızın sayfa aralarında bazen bir ayraçtan fazlasını bırakırız. Böylece o kitap içinde yalnızca yazılanları barındırmaz, bilinçli bıraktığımız ya da tamamen tesadüfen koyduğumuz bir çiçek, kısa bir not, ya da bir fotoğraf hayatımızın o anına tanıklık eder. Bu durumla sık sık karşılaşan Kaliforniyalı bir kütüphane görevlisi, okurların kitapları ödünç aldıklarında ya da bağışladıklarında içinde unuttukları şeyleri biriktirmeyi seçti.
Söylenti, kitaplarımızın aralarında sakladıklarımızı ve Kaliforniya’lı kütüphane görevlisinin dikkat çeken koleksiyonunu ele aldı. Keyifli okumalar!
Nasıl Başladı?
“Geçmiş geçmişte kaldı, o yüzden onu eve götürmeyelim. Ben sadece seni sevmek ve mutlu olmak istiyorum.” Bu not, Sharon McKellar tarafından Kaliforniya’daki bir kütüphanede çalışırken, bir kitabın arasında bulundu. 20 yıldır kitapların arasında bulduğu şeyleri atmadığını ve sakladığını ifade eden McKellar, tıpkı kendi gibi başkalarının da bunu yaptığını biliyordu. 2013 yılında California’daki Oakland Halk Kütüphanesi’nin web sayfası güncellenirken McKellar koleksiyonunu web sitesinde yayınlayabileceğini, hatta kendisi dışında diğer koleksiyonerlere de ulaşıp bulunan şeyleri paylaşabileceklerine dair bir fikir öne sürdü. Birçok kişi tarafından dikkat çekici görülen bu fikir hayata geçirildi.
Koleksiyona buradan ulaşabilirsiniz.
:focal(871x622:872x623)/https://tf-cmsv2-smithsonianmag-media.s3.amazonaws.com/filer_public/e2/e6/e2e65343-9739-43c9-aadd-8e38e4b8224c/love_note.jpg)
Yakınındaki kütüphanelere ulaşarak bu projesinden bahseden McKellar, olumlu dönütler aldı ve kendi bulduklarıyla birlikte ona gelenleri toplamaya ve yayınlamaya başladı. Kitapların arasındaki şeylerin ardındaki hikayeyi merak eden koleksiyoner, verdiği bir röportajında gerçek hikayeyi tahmin etmenin çok zor olduğunu, fakat hayal gücünün birçok senaryo üretebileceğini ifade ediyor.

Bir çocuğun yaptığı resimden tutun yemek yapmaya dair alınan notlar, fotoğraflar, diş raporu, Japonya haritası, hatta faturalar bulan McKellar, gelen her parçayı kategorilere ayırarak düzenledi. Bu parçaları web sitesinde yayınlarken isim ve adres gibi kişisel veri niteliğinde olan bilgileri sansürlemeye ve yeni gibi görünen fotoğrafları paylaşmamaya dikkat ettiğini belirtti.

McKellar aynı röportajında bu parçaları almaya gelen okur sayısının çok az olduğunu dolayısıyla koleksiyonun sürekli büyüdüğünü ifade etti. Okurların bu şeyleri yalnızca ayraç olarak mı kullandıklarını, yoksa özel bir anlamı olup olmadığı onun için merak konusu.
Sizler Neler Saklıyorsunuz?
Hemen hemen birçok kütüphanede buna benzer şeylerin unutulduğu görülür fakat birçoğu ya atılır ya da şanslıysa kayıp eşya ofislerinde tutulur. Ancak McKellar bu şeyleri “elden çıkarılması gereken bir efemera” olarak değil, içinde hikayeler barındıran ve ilgi çekici olduğunu savunan bir bakış açısıyla ele alır. Bu sayede kendimizden parçalar bulduğumuz ya da bambaşka yaşamların içindeki insanların dünyasına yolculuk yapmamız işten bile değildir.
Zaman zaman kitaplarımızın arasına gittiğimiz tiyatronun, sinemanın, müzenin biletini sakladığımız; bir çiçeği kuruttuğumuz ya da -özel bir anlamı olsun veya olmasın- bir not iliştirdiğimiz olur. Bu sıradan ama bir o kadar anlam atfedilesi davranışı, dünya üzerinde bambaşka dilleri konuşan, alışık olmadığımız yaşam şartlarına sahip olan birçok insan yapar.
Sahi, siz kitaplarınızın arasında neler saklıyorsunuz?
Kaynakça
Found A Library Book, Web
Smithsonian, “From Lists to Love Letters, What Do People Leave Behind in Library Books?”, Erişim: 21.08.2022, Web