“Bir şiir asla bitmez, yalnızca terk edilir.” alıntısıyla karşılıyor bizi Şükrü Erbaş’ın son kitabı. İnsan Bir Eksik Sözdür; puhu kuşlarını, insanın derin yalnızlığını, şairin acılarını, belleğin çaresizliğini usta bir dille sunuyor. İnsan Bir Eksik Sözdür’den en sevdiğimiz alıntıları sizlerle paylaşıyor, keyifli okumalar diliyoruz!
- Ben, taşların üzerinde, hiçbir şey bilmeden
Seni sevmeden daha, şiir yazmadan, dünyayı görmeden
İnsanın ölümden korkmasını anlamadan daha
Üzümlerden yıldızlardan elmalardan annemden babamdan
Uzaklara uzaklara uzaklara bakıyorum. (sf.8) - Dağlara dedim ki
Benim acım geçecek mi? (sf.9) - Bir çürümenin ortasında
Utancımıza tutunmuş
İyi şeyler düşünerek
Yaşamaya çalışıyoruz. (sf.12) - Tanrım
Ne zaman bağışlayacaksın bizi
Ne zaman çekip alacaksın
Bu yaralı belleği hayatımızdan? (sf.15) - Bir ben mi
Hatice diye diye..
Ölüm, senin de
Yalnızlığın değil mi? (sf.16) - Biz hepimiz
Bir mutsuzluk töreninde
Varlığıyla yaralı
Birer yeryüzü ağrısıyız. (sf.19) - Hepimizi alçaltan bir dünyayı
Sevmeyi öğrendik sonunda
İyi insan olduğumuz zamanlardan
Sessiz bir yara derinimizde (sf.24) - Bu çaresiz merhametle hangi yara kabul eder bizi (sf.25)
- Biz nasıl kendi şarkımızı söyleyeceğiz
Biz nasıl çocuklarımıza inanacağız
Biz nasıl başkalarının masalını seveceğiz
Biz nasıl gözyaşımızla güzelleşeceğiz (sf.28) - Öyle bir kirpik yarası, öyle bir baş dönmesi ki, çok uzak zamanları, yalnızlıktan içimde boğulan sözleri, taşlardan ağır şu can sıkıntısını, soğumuş kalbimi sevgiyle iyileştiriyor, insan ediyor, dünyayı yeniden hazineye çeviriyor. (sf.33)
- Bir çınlamadan başka nedir ki insan?
Bir tutkudan
Bir gün batımı şarkısından başka nedir? (sf.34) - Yas bitti, dediler
Yas tutsaydım, dedim
Ben de unuturdum. (sf.35) - Neden böyle oluyor bilmiyorum
Zaman bir başka dile geçti
Çiçek açar gibi ağlıyorum. (sf.39) - Öyle bir çaresizlik ki bu
Durmadan biz mahcup oluyoruz
Her kötülük bizim onurumuza dokunuyor
Hiçbir işe yaramayan bir iyilikle
Birbirimizin içinden geçerek
-Bir ölüm provası gibi-
Susuyoruz, susuyoruz, susuyoruz. (sf.40) - Sonra ne varsa
Şuramda bir hazine gibi duran
Acı, sevinç, kirpik, şarkı, gamze, şiir
Hepsini bir bir unutacağım
unutacağım
unutacağım. (sf.49) - Öyle kötü büyüttüler ki bizi
Sevgimizi söylerken karanlıkta bile utanırdık. (sf.53) - Annem benim
Neden yorgunluktan ve merhametten başka
Fotoğrafın yok evimizde. (sf.54) - Bütün özgürlük şarkılarını söyledim insanın
Acının bütün harflerini okudum, yazdım (sf.57) - Dünya, bir yara
Zaman, unutma cezası
Sevmek, büyük yalnızlık.
Kalbim tamam diyor
Bedenim çırpınıyor. (sf.65) - Bir mezara çiçek ektiniz mi hiç? Gidin şiire bakın!
İnsan Bir Eksik Sözdür – Şükrü Erbaş
Kırmızı Kedi Yayınevi, 2021
