Hermann Hesse’nin 10 Şiiri ve 10 Resmi

Meşhur Siddhartha kitabıyla adına aşina olduğumuz ressam şair Hermann Hesse, 1877’de Almanya’nın Calw kasabasında dünyaya geldi. 1899’da İsviçre’nin Basel kentine taşındı. Bir röportajında “On üçüncü yaş günümden itibaren, bir şair olmak ya da hiçbir şey olmak istemediğim açıktı” açıklamasında bulunan Hermann Hesse, 22 yaşındayken “Romantik Şarkılar” adı altında ilk şiirlerini yayımladı. Hermann Hesse, 40’lı yaşlarının başında, duygusal bir stres anında resim yapmaya başladı. İsviçre’nin Montagnola köyünün manzarası karşısında büyülenen Hesse; Ekspresyonist bir tutkuyu ve genellikle Kübizm‘e dokunan bir stili ortaya koydu. Biz de Hermann Hesse’nin 10 şiirinden satırları ve bu şiirler için çizdiği resimleri sizler için derledik. Keyifli okumalar!

1) Ressam Bir Bostan Resmi Yapıyor

“Beni neden ilgilendirsin bostan?
Yabancı, belki de kötü bir adam bahçıvan.
Bilmem, görmek de istemem
Anlaşamazdık zaten.
İkimiz de insanız, hatta kardeş belki de,
Gene de yalnızız ama
Çoktan yitirmiş biri ötekini
Giderek yaşlandığı ve yalnızlaştığı için üzgün her biri.
Domatesler de sebzeler de ilgilendirmiyor beni
Bakıyor bu işlere savaş zenginleri.”

2) Hava Bozuyor

“Ortalık birden şimşeğe, yağmura ve doluya kesecek
Savrulacak resimlerim hiçliğe
Her şey silinecek ve eriyecek sonra-
Gözlerim, renkleri emin içinize!
Yarın belki de esecek ilk sonbahar yeli,
Ve bitmiş olacak yaz.”

3) Ressamın Sevinci

“Tarlalar başak dolu tarlası olana,
Çayırlar dikenli telle çevrili,
Yoksulluk bir yanda, ihtiras bir yanda,
Her şey kokuşmuş, her şey dışa kapalı,

Ama benim gözümde
Başka bir düzeni var her şeyin,
Mor akışkan ve kırmızı azamette,
Masum türkülerini söylediğim.”

4) Evler, Tarlalar, Bahçe Çiti

“Farkım ne böyle sizlerden?
Gerçeği söyleyin, mutlu musunuz, huzur içinde misiniz?
Tek beni mi kavurdu yangın
O hoş ve sıcak, ve yakıcı yalazlarıyla,
Sersemleten beni ve huzur vermeyen.
Tek ben miyim acı çeken zamandan, korkudan ve ölümden?!
Susuyorsunuz demek, uyarıyorsunuz konuşmaksızın:
Acı çek, resim yap, şiir yaz, sürdür yaşamı!
İç bizi, ve izin ver seni içmemize,
Bitmeden gün, senin için de, bizim için de!”

5) Bağlar, Göl ve Dağlar

Orman, senin içinde işliyor kalbime,
Gelip geçiciliği vaazeden baykuş ötüşleri.
O kalp ki, ölmek istemeyen her şeye karşın,
Daha yaşamaya, hep yaşamaya mahkum,
Çünkü seni, orman, bir kez
Sabahın erken vakti, çiğ kokusu kaybolmamışken henüz
Gösterebilmek istiyorum en çok sevdiğim kadına,
Sevgili ormanım, seni söz verdiğim o kadına.

6) Ressam Vadideki Bir Fabrikayı Resimliyor

“Sen de güzelsin, yeşil vadideki fabrika,
Sevimsiz şeylerin sembolü ve mekanı olsan da:
Paraya tapışın, köleliğin, karanlık tutsaklığın.
Sen de güzelsin! Az mı okşadı
Damının narin kırmızısı gözümün zevkini,
Bir de yelken direğin, arman: o gururlu baca!”

7) İtalya’ya Bakış

“Gölün ötesinde, pembemsi dağların ardında
İtalya, gençliğimin vaat edilmiş ülkesi,
Rüzgarlardan aşina olduğum vatan
Kızıl ağaçlar güzü konuşuyor.
Hayatımın güz başlangıcında
Oturmuşum bir başıma,
Güzel, o denli de acımasız gözüne bakıyorum dünyanın.
Aşk renklerini seçiyorum, yapıyorum resmini
Pek çok kez ihanet eden bana,
Ama hep sevdiğim, her şeye karşın hala sevdiğim dünyanın.”

8) Budanmış Meşe

“İçimde yumuşacık ve narin ne vardıysa
Alaycılığıyla öldürdü hepsini dünya,
Gene de yok olmadı kimliğim,
Memnunum halimden, barışığım kendimle,
Yeni sürgünler vermekteyim sabırla,
Yüz kez parçalanmış dallarımdan.
Ve inat tüm acılara
Aşığım bu çılgın dünyaya.”

9) Kış Günü

“Işık ne kadar güzel,
Bugün solan karda,
Ne kadar zarif ışıldıyor pembemsi uzaklar!
Ama yaz, yaz değil bu.

Sen, şarkılarımın saat başı seslendiği,
Irak’taki gelin sureti,
Bana yansıyan dostluğun ne kadar şefkatli!
Ama aşk, aşk değil bu.”

10)Şubatta Vadideki Göl

“Ah, ak kıllar buldum geçenlerde sakalımda!
İhtiyar ve yorgun, evvelce güneş yanığı olan tenim,
Hey ressam, yaklaşıyorsun sonuna
Artık mezarlık havasında ve kış manzaralarında seyreden yolun.

Ama o ne; enseni ısıtıyor narince,
Gelecek yazın şarkısını söyleyen güneş:
Bir kez daha geç içindeki korla ve sarhoş
Yazın içinden, sen yitik evlat!”

KAYNAKLAR:

• Hesse, Hermann.Ressamın Şiirleri Gedichte Des Malers. Çev. Tarık Seden, Gültekin Emre. İstanbul: İyi Şeyler Yayıncılık, 1994.
• “Hermann Hesse: Novelist, Poet, Painter”. Oglethorpe University Museum of Art. Web. 20.08.2022