Her hafta yayıma aldığımız Haftalık Kitap Keşfi serimizde bugün, Neslihan Önderoğlu’nun Mevsim Normalleri adlı kitabını sizlerle buluşturuyoruz!
İstanbul’da doğan Neslihan Önderoğlu; roman, çocuk hikayeleri ve öykü yazarlığı yapmaktadır. Boğaziçi Üniversitesi İşletme bölümünden mezun olduktan sonra kendini dergilere ve kitaplara adamıştır. Notos, Varlık, Kitap-lık, Sözcükler, Özgür Edebiyat, Ada gibi pek çok dergide öyküleri yayımlanmıştır. 2012 yılında yazdığı ilk öykü kitabı olan İçeri Girmez Miydiniz? ile 2013 Haldun Taner Öykü Ödülü‘ne layık görülür. Ardından öykü kitaplarını sıralayan yazar, 2013 yılında Mevsim Normalleri, 2014’te Karla Karışık Kış Öyküleri, 2015’te Burada Öyle Bir Yer Yok ve Geri Dön Hayat başlıklı seçkileri okuyucularıyla buluşmuştur. 2015 yılında Filler ve Balıklar adlı öykü kitabı ve ilk romanı olan Bana Sesini Bırak raflarda yerini almıştır. Hemen ardından 2016 yılında Mutsuz Palyaçolar Örgütü adlı gençlik romanı ve bir sonraki sene Ay Dolandı isimli romanı yayımlanmıştır. 2018 yılında Yeryüzü Yorgunları adlı romanını yayımlar. Bu romanı Melih Cevdet Anday Edebiyat Ödülü‘ne layık görülür. 2019 yılında Sen Ne İstersen adlı gençlik hikayeleri kitabıyla okuyucu karşısına çıkmıştır. Bir süre Sarnıç Öykü dergisinin editörlüğünü yapan Neslihan Önderoğlu, şu an Virüs dergisinin editörlüğünü yapmaktadır.
Can Yayınları tarafından çıkarılan Mevsim Normalleri, hayatın içindeki gerçeklikleri olduğu gibi karşımıza çıkarmaktadır. Yalnızlık, öfke, şiddet, cinsellik ve iletişimsizlik gibi durumları, duyguları sömürme noktasına kaçmadan gerçeklikleriyle okura hissettirir. Okur, kendisini kötü hissetmeden aksine olayları kafasında oturtarak ve neden sonuç ilişkileri kurarak kitabın sayfalarını çevirmeye devam eder.
“Suyun altında gibiyim. Dibini mavi çam ormanlarının kapladığı bir denizin altında yüzüyorum. Bütün bahçe aşağıda. Bedenimi ileri geri hareket ettirerek kumun üzerindeki bir kaya balığı gibi o ağacın yanına varıyor, tepesinden dibine kadar yavaş yavaş iniyorum. Bütün renkler kendi etrafında hızla dönen bir burgaçta birbirine girip bulanıklaşmış gibi…”
21 öyküden oluşan kitap; beraber takılan arkadaş grubunun alkol sonrası yaşadıkları tartışmaları, çocuk yaşında evden ayrılıp yatalak bir hastaya bakmak zorunda kalan kızı, kadınlığın ve cinselliğin fark edildiği anları, anıları, işyerinde yaşanan zorbalıkları, bir annenin çocuğu için beslediği umudu, ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişkileri, ölümleri, kaybedişleri ve arkasından gelen hüzünleri okuyucuya aktarır. Olaylar açısından geniş bir çerçeve sunmasının yanı sıra tema olarak benzer temaları işlemektedir.
“Bütün evlerin birbirine benzeyerek içinde yaşayanları da eşitlediği bu yerde, o mutluydu yine de. Her şeye yeni bir başlangıç yapabilmek umuduyla.”
Kısa öykülerle en derin duyguları anlatmaya çalışan Neslihan Önderoğlu, sadelikten uzak diline rağmen okuyucuyu yakalamayı başarmaktadır. Bahsettiği olaylar sebebiyle herkesin ortak derdini kısa ve net bir biçimde aktarır okuyucuya. Unutulmayan anları ve hayalleri, yüksek gözlem gücüyle birleştirir. Uç noktaların okura yakınlaştığı bu kitapta; sınırda yaşayan, çıkmazlık durumuna girmiş ve sıkışmışlığı bütün hücrelerinde hisseden insanların hislerine tercüman olur.
“On beş yirmi cümleyle konuşuyormuş gibiydi evin içinde. Her duruma karşı ezberinde bir replik vardı Haddini bilmeyen kediye, eve geç gelen oğula, titizlenen kocaya… Sen. Yapacaksın. Yapmalısın. Yapsan ne iyi olur. Hadi yapsana. Sen şimdi yaptığını mı düşünüyorsun?”
Anlatmak istediğini dolaylı yollara başvurmadan anlatan yazar, dramatize etmekten çok uzakta olan ifadeler kullanmayı tercih etmektedir. Olanı olduğu gibi okuyan okur, bir taraftan sert gerçeklikle yüzleşirken bir taraftan da gerçekliği hemen kabul eder. Her yaş grubuna, her statüye, her çeşit insana değinmesi sebebiyle okur kitabın içine girme noktasında zorluk yaşamamaktadır. Özenle kurgulanmış öyküler, hassas noktalara çok da baskı uygulamadan yüzeysel fakat bir o kadar derine inmeye müsait bir yardımda bulunur. Neslihan Önderoğlu, bu hassas dengeyi çok özenli bir şekilde korumayı başarmaktadır.
“Bunca iyimserliğinle sen. Uyanırken sahte bir şükrün örtüsüyle. Bir şeyle içimize gülsuyunu bulaştırıp tuz serpen. Ağzımızı gerip yüzümüzü çatlatan o gülücükler. Gülücüklerle. Önümüze konan o yalancı şerbetle. Hiç acımıyormuş gibi. Eksilen senden bir şey değil de. Yalnızca hayatımızda bir tas çorbaymış sanki. Hayatı o katran yüreklerine sokup çıkaran adamlar. Bizi tutup biraz da buramızdan överler. Acıya katlanma gücümüzü. Gövdemizi kaplayan o içli suskunluğu. Unutmaktaki başarımızı. Şikayetsiz. Yüreğimizi kaplayıveren yosunları. Bir tas çorbanın sükunetinde.”
Önderoğlu, Neslihan. Mevsim Normalleri. İstanbul: Can Yayınları, Temmuz 2020.
