Ben
Giderken yürüdüğün yolu
Adım gibi
Ezberledim
Bu yüzden hiçbir yağmur kapatamadı
Ayak izlerini
Kırılmak
En fazla diz boyuna gelirdi;
Ben bileklerimde duydum acını
Bir yastık gibi başımın altına koyduğum
Küskün bileklerimde…
Üşüdüğümde giydiğim
Hırkamın cebinde
Buruşturulmuş bir kağıt olarak
Kaldı acın
Ben
Fotoğrafını koyduğum çekmecemi
Hiçbir zaman
Kilitlemedim
Bu yüzden koparmakla bitmedi
Takvim yaprakları
Nasıl güvenirsin
Yörüngesini kaybetmiş bir gezegene
Yılları sayarken?
Düşen yapraklardan medet ummam bu yüzdendi
İki kez doldurdu o sarı yapraklar bahçemi
İki kez topladım
İkisi de senin için
Avuçlarımda kesikler
Hatıra kaldı
Ben
Kırdığın aynanın parçalarını
Avucumun içinde
Sakladım
Bu yüzden gitmez gözümün önünden
Gözlerin
Büyük bir
Noktalama yanlışı yaptık
Öykü bitmemişti
Şimdi devriyeler bizi arıyor
Ellerinde karanfilden kelepçeler
Karanfilin üzerinde
Senin kokun
Ben
Senden duyduğum türküyü
Yürüdüğüm her yolda
Söyledim
Bu yüzden ne zaman duysa sazın sesini
Bu yarı sarhoş şehir
Elinde kırık bir kadeh
Seni anlatır
