Jean Baptiste Camille Corot, 1796 yılında sanatın kalbi Paris’te dünyaya geldi. Orta sınıf, ticaretle uğraşan bir ailede büyümesi nedeniyle ailesi ticarete yönelmesini istemiş olsa da Corot bir süre ticaretle uğraştıktan sonra kendi yolunu seçer. İçinde tutamadığı resim tutkusunu ancak 26 yaşına kadar gizleyebilir. Corot, 1825 ve 1828 yılları arasında yaptığı İtalya gezintileri sırasında kendini geliştirmeye fırsat buldu ve resim sanatının inceliklerini öğrenip teknikleri kendine özgü üslubuyla kompozisyonlarına uyguladı. Manzara resimleri odaklı kariyeri böylelikle başladı. O vakitler, sanatçının en üretken dönemlerinden biriydi, İtalya’da kaldığı süre boyunca 150 kadar resim çizmiştir.
İlk dönemlerinde romantizm akımına kapılmış ve manzara resimleriyle ünlü John Constable hem sözleriyle hem de sanat anlayışıyla ona ilham kaynağı olmuştur. Ağaçları, kuşları, nehirleri, dağları, ışıkları ve gölgeleri çizmeyi sevmiştir hep. Doğanın kalp atışını resmetmek hayatı boyunca en büyük tutkusu olmuştur.
Birçok Fransız ressama ışık olmuş Barbizon Okulları’nda eğitim gören ressamların arasında Corot da vardır. Bu topluluk, akademik eğitimin dışına çıktıkları için çalışmalarıyla kabul görmez. Bu sebeple açık havada resim yapmaya koyulurlar. Corot dışındaki Barbizon ressamları Charles-François Daubigny, Theodore Rousseau, Constant Troyon ve Narcisse Diaz de la Pera‘dır.
Sanat hayatının farklı zaman periyotlarında yeni tarzlar deneyerek kendisini sürekli geliştirmiştir. Ayrıca yaptığı Paris ve İtalya turları onun sanatını beslemiştir. Bir yandan da gezdiği yerler ile çevresini sanatla uğraşan kişilerle genişletir. Seyahat ettiği yerlerde gördüğü manzaralar onun tablolarında farklı bir solukla hayat bulmuştur. Yaşlılık döneminde sağlık sorunları görülmeye başlasa dahi çizimi bırakmayıp figür çizimine yönelmiştir. Dolu dolu geçen 78 yıl ile 1875 yılında hayata veda etmiştir.
Corot’nun Kişiliği ve Sanatçı Kimliği
Araştırmacılar, Corot’nun üretken olduğu zamanları üç döneme ayırmıştır: erken dönem, gelişim dönemi ve yaşlılık dönemi. Corot, sanatının erken dönemlerinde ince fırça darbeleri kullanır ve daha açık hatlara ve alanlara yönelir. Bir sonraki döneminde, yani gelişim dönemindeyse kullandığı tekniği değiştirerek resimlerinde daha çok açık tonlar kullanır. Bu dönemdeki çalışmalarında şiirsel bir yön olduğu sezinlenebilir. Yaşamının son döneminde, yaşlılık döneminde ise eserlerinde yine şiirsel bir tema vardır ancak renk kullanımıyla empresyonizm akımının izlerine daha kolay rastlanabilir. Çalışmalarında hep farklı tarzlar deneyerek kendini geliştirmiştir. Corot oldukça çalışkandır, çalışmalarını hep bir düzen ve disiplin içerisinde sürdürmüştür. Kariyeri boyunca 3000’i geçkin esere imza atmış ve genel olarak yağlı boya tabloları yapmıştır. Yağlı boya tabloları dışında birçok kara kalem ve gravür resmi de vardır.
Kaynaklarda geçen bir diğer bilgi ise Camille Corot’nun Charles Boudelaire (Fransız şair), Theophile Gautier, takma adı Champfleury asıl adı ise Jules François Felix Fleury-Husson olan edebiyatçılarla ilişkisinin olmasıdır. Her biri Camille Corot’yu ve onun sanatını öven yazılar yazmışlardır.
Hayatı boyunca çevresi tarafından iyi kalpli ve yardımsever biri olarak nitelendirilmiştir. Birçok ressam arkadaşına yardımda bulunduğu, onlara arka çıktığı söylenir. Dönemin hevesli, yeniyetme ve genç ressamlarına da dersler vermiştir. Ders verdiği isimlerin arasında Camille Pissaro ve Berthe Morisot gibi ünlü ressamlar yer alır. İleriki yıllarda ders verdiği bu iki sanatçı önemli empresyonistlerden olacaktır. Empresyonist Edgar Degas ve kübizmin öncüsü Pablo Picasso da onun ışığından gitmiştir.
Bazı Eserleri
Özellikle manzara resimlerindeki ışık kullanımı ve kullandığı teknik pek çok empresyoniste yıllar sonra yol gösterici olur. Claude Monet, Camille Pissaro ve Alfred Sisley gibi isimler, büyük bir incelikle çizdiği manzara resimlerinden etkilenen sanatçılar arasındadır.
Camile Corot manzara resimleri dışında mitolojik hikayelerden karakterler ve farklı yüzlere ait portreler de çizmiştir. Mitoloji ile ilişkili tabloları arasında bir Yunan efsanesinden esinlenilmiş Orfe’nin Evrediki’yi Yer Altından Çıkarmakta İken Önünden Gitmesi sayılabilir. Portrelerinde ise yaşlılık döneminde tamamladığı Sibylle ve Agostina ünlü ve bilinen iki eseridir.
The Studio adlı aşağıdaki eseri aslında toplamda altı resimlik bir seri. 1865’ten sonra bu altı farklı çeşidinin yalnızca bir tanesinde resimdeki kadın figürünün elinde kitap var. Kadın figürün kocaman ve hüzünlü gözleri göze çarpar resme ilk bakışta. Resimdeki bir diğer detay ise arka planda koyu renkle boyanmış, duvarda asılı duran manzara resimleri. Corot, diğer resimlerinde bulunan kadın figürlerinin eline mandolin çizmiştir. Resme yakından bakıldığında kullanılan renk tonlarının diğer manzara resimlerinde olduğu gibi kahverengi ve gri tonlarının baskın olduğu görülebilir. Yaptığı ışıklandırmalar da doğrudan elinde açık kitap tutan kadın figürünün üstündedir. Resimde yarattığı hüzünlü atmosfer Corot’nun ruh halinin yansımasıdır. 1870’lerde yaptığı manzara resimleriyle bağlantılı olduğu düşünülerek bakıldığında ressamın gerçekliği yansıtmaktan çok hisleri yansıtmaya odaklandığı görülebilir. Kullanılan renklerden yansıtmaya çalıştığı görüşe ve duyguya kadar resimleri zamanla farklılaşmıştır.
Aşağıdaki resim ise elinde mandolin tutan kadın figürü olan tablolarından biri.
Aydınlık ve ferah bir görüntüsü olan Ville D’arvay, ondan sonra yapılacak birçok tablonun öncüsü olur. Kullanılan gölgelendirme ve yer yer yapılan ışık oyunları tablonun önemli özelliklerindendir. Aynı zamanda 1820’li yıllarda sanatçının çalıştığı yerdir tabloda görülen Ville D’arvay.
Fransa’nın Mortofantaine bölgesini resmettiği bu tabloda figürlerin kalın hatlarla manzaradan ayrıştırılması, dağların göle yansıması ve ağaçların tonları gibi unsurlar resme şiirsel bir hava katmıştır. Resmin konusu basitçe, tablonun soluna konumlandırılan ailenin doğada toplanmasıdır.
Aşağıdaki tablosu ile katıldığı yarışmada ikincilik ödülünü almaya hak kazanmıştır. Corot, Forest of Fountainebleu adlı bu tablosunda hiçbir abartıya yer vermemiştir. Resimdeki her ayrıntıyı nasıl gördüyse ince ince işlemiştir. Belki de resmi özel kılan doğallıkların birleşmesidir. Ayrıca Fountainebleu Ormanı, Corot dışındaki ressamların da ilham kaynağı olarak tabloları süslemiştir. Fountainbleu, Barbizon’un yakınlarındaki bir köydür.
İtalya’da olduğu dönem yaptığı The Bridge at Narni sanatçının önemli eserleri arasındadır ve tablo, 1827 yılında Paris Salonu’nda gösterilmiştir.
Mitolojik unsur barındıran eserlerinden biridir Orfe’nin Evrediki’yi Yer Altından Çıkarmakta İken Önünden Gitmesi. Eserin ortasında yer alan iki figürden önden yürüyen Orfe ve arkasından giden Erdiki’dir. Efsaneye göre Eridiki bir orman perisidir. Orfe ona aşıktır. Bir gün Eridiki ölür ve yer altına hapsolur. Orfe onu kurtarmak için yer altına iner ve Hades ile anlaşma yaparak Eridiki’yi yeryüzüne çıkarır. Corot, Eridiki’nin yeryüzüne çıkarıldığı sahneyi resmetmiştir.
Corot, portre eserlerinden olan Sibylle tablosunu 1870 yılında yapmıştır. Bu eserde sanatçı, diğer tablolarından farklı olarak daha yumuşak renkler kullanır. Tablodaki kadın figürünün elinde belli belirsiz çizilmiş bir gül olduğu görülebilir. Önemli bir tablo olmasına rağmen Corot hayattayken toplum içinde sergilenmez.
Kaynak
Hodge, S., Gerçekten Bilmeniz Gereken 50 Sanat Fikri (2013), Domingo.
https://tr.pinterest.com/pin/jeanbaptistecamille-corot-the-artists-studio-at-national-gallery-of-art-washington-dc–856458054116991606/. 29 Temmuz 2022.
Patrick, A., Souvenir de Mortefontaine, web. (29 Temmuz 2022)
Forest of Fontainebleau, National Gallery of Art, web. (30 Temmuz 2022)
Jean Baptiste Camille Corot, The Art Story, web. (30 Temmuz 2022)
Oprheus Leading Eurydice of the Underworld, Arthive, web. (31 Temmuz 2022)
