Baykuş sessizliğiyle
Hassas sokaklarından ürkütülmüş bir şehir
Üzerinde dönen sirenler…
Elinde kibrit tutuyor Neron
Sanki bir Jülyen takviminin içindeyiz!
Bir el koparsaymış duvardaki takvimden yaprakları
Kalkacakmış belki enkazı
Şimdi geç, çok geç, kaçmak için bile
Kaç yüzyılı unutabilirsin bak bu sızı senden kalma
İçine okyanus gizledim
Kaç kulaçta boğarsın beni?
Ben, bu garip yaramdan tanırsın diye
Bir köşede bırakmadım bu yaralı bedenimi
Şimdi senin dudağında şarap lekesi
Öpülmemekten
Benim koynumda karanfil deyip kuruttuğum hançerin
Sevilmemekten