Aşk herkesin lügatında farklı bir anlama sahiptir. Aşkın tarifi yoktur. Kiminin sevgisine yalnızlık eşlik eder, kiminin sevgisine de sevgilisi. Her sevgi karşılık bulamaz ta ki şiirle tanışana kadar. Karşılıksız kalan her aşk karşılığını şiirlerde aramaya başlar. Ne şanslıyız ki şiir var ve bu güzel aşklara tanık olabiliyoruz. Bu yazıda da birbirinden güzel aşk şiirlerini birlikte inceleyeceğiz.
1. Cahit Sıktı Tarancı’nın Gözünden Aşk: Desem Ki
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Aşkı en güzel anlatan şiirlerden bir tanesidir Cahit Sıtkı Tarancı’nın yazdığı bu güzel şiir. Sevdiğini öyle güzel bir yere koyar ki sol köşesinde, bu aşkı şiirlerine de aynı kalbine işlediği gibi işlemiştir. Binbir güzelliğin sonu sevdiğine çıkar şiirinde. Sadece sevmek için sevmez Cahit Sıtkı, yaşamak için sever. Nefes almak gibidir aşk onun için, binlerce şükür sebebidir. Bir gün öleceğini bilse de emin olduğu başka diğer şeyse aşkının ölümsüz olduğudur. Ölümlü insanda yeşeren ölümsüz aşkını taşır dizeleri.
2. Sabahattin Ali’nin Gözünden Aşk: Çocuklar Gibi
Sözün şiirlerin mükemmelidir
Senden başkasını seven delidir
Yüzün çiçeklerin en güzelidir
Gözlerin bilinmez bir diyar gibi
Başını göğsüme sakla sevgilim
Güzel saçlarında dolaşsın elim
Bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
Sevişen yaramaz çocuklar gibi
Sabahattin Ali aşkın en dingin halinden kaleme almıştır bu şiirini. Çünkü anlarız ki ona göre aşk, tüm yorgunluğuyla eve dönen kişinin sevdiğinin omzuna başını koyduğunda dinlenmesi gibidir. Aşk bahardır. İnsana kendi içindeki çiçekleri açtırır. Tekrardan yaşamaya başlar sanki insan. Sabahattin Ali’nin yüreğindeki sevda öylesine güçlüdür ki bizleri bile şiirine aşık eder. Yaşamın ta kendisidir bazen aşk. Umutsuz anında elinden tutup kaldıran, gülmeyi unutmuş dudaklara gülmeyi hatırlatandır. Öyle ki Sabahattin Ali’nin dediği gibi aşk çocuklaşmaktır. Öylesine masum, saf duygular hissettiren, en önemlisi kendine güvende hissettiren duygudur gerçek aşk.
3. Attila İlhan’ın Gözünden Aşk: Ben Sana Mecburum
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Bu kurtlar sofrasında belki zor
Ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden
Ne vakit bir yaşamak düşünsem
Sus deyip adınla başlıyorum
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin
Hayır başka türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin.
Ben sana mecburum diyor Attila İlhan. Aşkı en gerçek haliyle ele alıyor. Bazen seçimlerine yenik düşer insan. Sevda da böyledir. Belki hiç ummadığı bir kalbe düşer de, hiç ummayacağı gibi kalbinin içinden seslenir ona aşk. “Ne zaman bir yaşamak düşünsem adınla başlıyorum.” diye ekliyor şiirine. Belki de yaşamaya şairin kaleminden dökülen bu sevdayla başlıyor. Hayatın tüm yoran yanlarına rağmen aşkının elinden tutarak ayağa kalkıyor. Şairin kalbini ısıtan aşk iyi ki şiir olmuş da bugün okuduğumuzda bizim de kalbimizi ısıtıyor.
4) Özdemir Asaf’ın Gözünden Aşk: Seni Saklayacağım
Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
Bir seviyi anlamak
Bir yaşam harcamaktır,
Harcayacaksın.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.
Bir gün, tam anlatmaya…
Bakacaksın,
Gözlerimi kapayacağım…
Anlayacaksın.
Aşk iki kişiliktir ama o iki kişinin kalbine bile sığmayacak kadar büyüktür. Bazı duygular anlatılmaz sadece yaşanarak anlaşılır ya Özdemir Asaf, saklarken bile kalbimizde aşkın sıcaklığını hissedebileceğimiz şekilde anlatmış aşkı. Dedik ya “Aşk iki kişiliktir,” şair de bu dediğimize katılır gibi “Bir sen anlayacaksın bu sevdayı gözlerimde,” diyor şiirinde. Kelimelerin sustuğu yerde gözler devam ettirir cümleleri, aşk bazen iki kişinin gözlerinde yaşar. Özdemir Asaf’a göre tasvirle anlatılamaz aşk, gözlerini kapayana dek, gözlerini kapadıktan sonra da kalpten sökülmez. Öyle ki kalp atmayı bırakır da içindeki sevda bırakmaz sevdiğini. İşte bu şiirde de Özdemir Asaf bu güzel dizeleriyle aşkın kenarından bir gezintiye çıkartır bizleri.
